sábado, 12 de diciembre de 2009

6 dies ^^

En un tres i no res ja serem a casa.
Vinga, Maite, la ultima espenta...



us necessite!!!!!!

domingo, 6 de diciembre de 2009

y aquí va una entrada dedicada.

No diré nombres. Lo dejaré en el aire de tal manera que la persona tenga la libertad de cogerlo y quedarselo para ella misma. O compartirlo con otra gente...

No sé como empezar esto. Aún habiendo empezado algunas lineas atrás.
Porque a veces se empieza sin que uno se sienta realmente empezado. Y aquí por empezado me refiero a nuevo, seguro, lleno, estable.

Y respecto a lo que la persona comentó, a mi tampoco separar; distinguir, comparar, enfrontar. Y todo lo que la separación comporta; escoger, rechazar.



En más de una ocasión he creido ser víctima de frases de las que quieren separar; de las que te ponen en un lado o en el opuesto. Víctima porque creí que realmente significaban algo sólo porque mucha gente las decía. That's it.

Y en cierta manera me llega lo que sientes cuando escribes :D porque transmites.
Y porque realmente me he asustado al darme cuenta del 25. Aunque últimamente todo lo relacionado con el tiempo me provoca escalofríos.
Sobre todo desde aquí, desde la burbuja. Mi concepto del tiempo se ha transformado desde que me metí en ella.
Es curioso de hablar de tiempo en India. Una cultura (conjunto de culturas, perdón) que no posee el concepto de comienzo y final. Cuyas lenguas utilizan el mismo término para hablar de ayer y de mañana.

La vida en la India es un círculo. Y según Octavio Paz (Vislumbres de la India), un círculo estático (aun no sé como se come esa combinación, jajaja).
Yo no tengo semanas sino ciclos.
No quiero expandirme mucho dado que voy pilladisima de tiempo (de nuevo, que paradoja), pero es increible como te atrapa esta cultura.

Todo sin que te des ni cuenta....


Y nada , que te quiero ver por estas tierras en menos de un año :)


M.


sábado, 5 de diciembre de 2009

Muwci fest


Hoy es un dia en que parece que la vida sea todo un festival.

y sí, estoy loca de atar. De remate. Whatever.


Dec.05.2009, muwci fest.

viernes, 4 de diciembre de 2009

I used to...

I used to dream, when I had time.
I used to cut my hair every 3 months.
I used to ask random questions.
I used to hate maths.
I used to fail maths.
I used to love history.
I used to live near my parents.
My life used to be quite predictable.
I used to use common sense.
I used to live in a small country.
I used to enjoy the winter, and hate the summer.
I used to live in a bubble inside a bubble.
I used to eat meat.
I used to have colacao.
I used to talk to my friends.


Avuí és la primera vegada en la vida que he tingut la sensació d'haver pensat massa.
Cada conversació, classe o comentari requeria una sobreexplotacio cerebral. Al mateix temps cada nou tema anava consumint-me més i més... no podia sortir.
M'he vist en mig de pensaments completament metafisics, abstractes... altres eren de caràcter psicologic.
Molts estaven relacionats amb les materies encara que hi havia altres que anaven sorgint sense motiu academic.
Com ha acabat tot?
La veritat és que he tingut una crisi en tota regla. Una crisi d'identitat, d'estres...
M'he vist perduda en un mon del que ni tan sol sé el nom.
Ni com trobar la porta d'entrada...

ni de sortida....